De vakantiewoning in Ropley ligt een paar honderd meter verwijderd van een van de vier stationnetjes van de nostalgische stoomtrein, de Watercress Line. “Het glooiende landschap met zijn beken, bossen, landerijen met schapen en koeien glijdt aan je voorbij. Ik vind het een geweldig rustgevend en zelfs een romantisch uitje over ‘the countryside van Hampshire’”, vertelt Adriaan enthousiast.

De vier stationnetjes
“Het station in Ropley bereik ik vanuit de vakantiewoning al rollend over een 500 m lang verhard pad. Op het station waan ik me in een andere tijd. Vrijwilligers lopen er rond in tenues van weleer. In de verte hoor ik de stoomhoorn en zie ik een grote rookpluim verschijnen. 

Ik besluit de volgende trein te nemen, omdat er op het station een klein museum is ingericht, gerund door vrijwilligers. Hier verbaas ik me over hoe zij de wagons en de stoomtrein onderhouden. Dan koop ik een kaartje waarmee ik het hele traject van de trein kan afleggen. Het duidelijke tijdschema laat zien hoe laat de volgende trein over het smalspoor vertrekt naar een volgend stationnetje. Het zijn er vier in totaal. Het eindstation is een klein dorpje waar het meest te zien is. Je kunt vanuit hier zelfs de intercity naar London pakken. Maar dat doe ik niet. Ik neem gewoon dezelfde weg over het spoor terug naar Ropley, maar dan kies ik voor de dieseltrein.

Instappen en Toeoeoet, wegwezen
Nadat het museumbezoek trek ik een van de perronmedewerkers, strak in het zwarte pak met pet, aan zijn jasje. Hij legt een brede oprijplak voor de wagon. De brede deuren zorgen ervoor dat ik eenvoudig met mijn rolstoel de wagon in kan. Een tafel wordt opgeklapt, zodat ik ook het gangpad in kan. Daarna klapt de tafel weer naar beneden en zit ik erachter. Stoom wordt uitgeblazen, het fluitje van de conducteur gaat, de rookpluim verschijnt en toeoeoet… heel langzaam trekt de stoomtrein op. Rustig glijdt het glooiende landschap voorbij. De conducteur komt langs, knipt mijn kaartje en maakt een gezellig praatje. Bij ieder stationnetje waar we stoppen, gaat de stoomhoorn af en verschijnt de rookpluim. Zo heerlijk nostalgisch, ik zit er echt van te genieten. Op een van de stationnetjes pak ik, samen met mijn begeleiders, een langere pauze om wat te wandelen in de omgeving, te eten en te drinken. Als je de gemaakte foto’s in zwart/wit zou overzetten, lijkt het net of ze in 1940 gemaakt zijn. Die sfeer van weleer hangt nog steeds overal.”

Tip van Adriaan:
Op zoek naar een rustige dag? Dit uitje kost je weinig energie. Je bent zo op het stationnetje in Ropley en in kalm tempo laat je het afwisselende landschap aan je voorbij gaan.