Vrijdag 11 oktober 2024
Na Elise te hebben opgehaald vertrok ik uit Katwijk met mijn vrouw Diny en Barbara, die de zorg voor Elise op zich neemt. Voor de tweede keer vertrokken we naar het Engelse Ropley, waar Stichting DOVIE een vakantiehuis aanbiedt via Flat Spaces. De reis verliep voorspoedig. We hadden geen files en konden een half uur eerder op te trein door de kanaaltunnel dan was gepland. Ook in Engeland ging het prima, we kenden de weg immers. Om 17:15 kwamen we aan. Glynis Watts verwelkomde ons en hielp met uitpakken. Diny had lasagne gemaakt waar we van smulden.
Zaterdag 12 oktober 2024
Na allemaal heerlijk te hebben geslapen, genoten we van een stevig broodontbijt. Vandaag stond een bezoek aan Stonehenge gepland. Een indrukwekkend gezicht, die grote stenen. We werden goed geholpen aan de kassa we mochten zelfs als 3 begeleiders gratis mee met Elise. We werden ook goed geholpen door het personeel van de bus om in alle rust de rolstoel op z’n plek te krijgen. Fijn dat iedereen zo aardig was en met ons meedacht.
Op de terugweg zijn we nog bij het Winnall Moors natuurreservaat geweest in Winchester, een aanrader. Je kunt in dit natuurgebied overal goed rijden met de rolstoel. Er zijn speciale houten vlonders aangebracht boven de plekken waar de grond drassig is. Daarna hebben we heerlijk gegeten bij de Taste of Gurkhas, een Nepalees restaurant op maar een paar honderd meter lopen vanaf het reservaat.
Zondag 13 oktober 2024
We wilden het vandaag rustig aan doen en alleen naar Arundel Castle gaan. De reis ernaartoe bleek omslachtiger dan gedacht. De navigatie wees ons via allerlei kleine bosachtige en heuvelachtige wegen en dorpjes die allemaal prachtig waren, maar vermoeiend om te doen met de rolstoelbus. De wegen waren erg slecht. In plaats van 1 uur deden we er 2 uur over. Bij het kasteel aangekomen was Elise bekaf. Voor het kasteel was een expositie van een kunstenaarsvereniging. We dronken er een kopje koffie, aten een cake en hadden leuke gesprekken met de kunstenaars. We wilden het kasteel niet meer in, maar alleen een rondje door de tuin lopen. De rolstoelbegeleider zou gratis naar binnen mogen, maar omdat we met z’n vieren waren moest dat toch nog 150 pond gaan kosten. We besloten dan maar een groter rondje te lopen. Van buitenaf was het kasteel erg mooi te fotograferen. De leuke wandelroute naar een meertje (Swanbourne Lake) en eromheen was gratis. Dit had de vriendelijke vrouw aan de kassa bij de ingang van het kasteel ons verteld. Terug namen we een minder bergachtige route. Het was een dag met verrassingen die vooral de moeite waard was door de mooie landschappen en de mensen die we tegen kwamen.
Maandag 14 oktober 2024
Vandaag zijn we in de Cotswolds geweest. Een mooi heuvelachtig natuurgebied dat lijkt op de Franse Dordogne. De wegen en de huisjes: een sprookjesachtige aanblik. Vooral het plaatsje Bibury geeft dat mooi weer. Na een wandeling langs de riviertjes en de forellenkwekerij bezochten we de pub ‘The Catharine wheel’ uit 1516. Een gezellige plaats om even op te warmen en te genieten van lokale gerechten. De pub leek aanvankelijk niet toegankelijk te zijn voor de rolstoel, maar via een aantal klapdeuren aan de achterkant kon Elise toch naar binnen. Er zijn nabij de forellenkwekerij 2 parkeerplaatsen die voor rolstoelbussen 4 uur gratis zijn. Je kunt via bruggetjes en kleine paadjes omlopen om bij het meest bekende straatje (Arlington Row) van Bibury te komen. Hoewel op de borden staat dat deze paden rolstoeltoegankelijk zijn, is vooral het pad dat rechtsom loopt dat niet bepaald. Je moet daar over een heel smal bruggetje dat eigenlijk meer een plank is en aan de zijkant niet is afgeschermd. Linksom kun je vanaf de parkeerplaats een flink eind over de stoep langs het water. Dat gaat een stuk beter en is veiliger.
Dinsdag 15 oktober 2024
We besloten een dagje rustig aan te doen en in het huis te blijven. Toch zijn we in de middag even naar Alton geweest vanwege de markt. Je kunt er ook fijn wandelen in het park. Een ontdekking was The Ivy House. Het houdt het midden tussen een restaurant en een pub. Het heeft veel traditionele gerechten voor heel weinig geld. De keuze aan gerechten is enorm en bij elk gerecht is een drankje inbegrepen. In het midden is een rolstoellift waarmee je naar het lagere gedeelte kunt waar de tafeltjes staan. Een aanrader dus en maar 12 km van Ropley.
Woensdag 16 oktober 2024
Met de trein vertrokken we naar London Waterloo station vanaf Alton. De reis duurde een uur en een kwartier. Deze keer besloten we verder te gaan dan vorig jaar. Een taxi bracht ons in 20 minuten naar de Tower of London. Het was even proppen, maar we pasten er alle 4 in, inclusief de rolstoel. De prijs viel mee, 25 pond inclusief de tip. We boften weer met het weer, het was 20 graden en zonnig. De Tower die eigenlijk meer een kasteel is dan een toren is zeker de moeite van het bezoeken waard. Je ziet er veel van de rijke geschiedenis van Engeland. Er is een gids die er boeiend over vertelt. Er is een expositie van de kroonjuwelen. We brachten er 3 uur door. We maakten nog wat foto’s met op de achtergrond de Tower Bridge. Daarna besloten we te voet via Paul’s Cathedral terug te gaan. Dat ging wat minder voorspoedig. Het liep al tegen de spits, het was chaotisch druk in de stad. Bij de kathedraal aangekomen bleek deze al te zijn gesloten. We hadden eigenlijk spijt dat we niet ook een taxi hadden genomen vanaf de Tower. We namen een drankje bij een pub, waar we ook wat wilden eten. Maar het bleek lastig te zijn om iets vegetarisch te bestellen. We liepen weer terug naar Waterloo Station en kwamen kort voor het station cafetaria Nando’s tegen, een keten van Afro-Portugese gerechten. De maaltijden waren er gunstig geprijsd. Je moest wel aan je tafeltje bestellen via een QR code en direct afrekenen via een Credit Card, maar de prijs/kwaliteit verhouding was er goed. Daarna gingen we naar Waterloo station, waar we begeleiding kregen met het in de trein helpen van de rolstoel. Rond 22:00 uur waren we weer terug in Ropley.
Donderdag 17 oktober
We hebben het rustig aan gedaan, wat op het stationnetje rondgekeken, de remise, het veldje waar wat paarden liepen. ’s Avonds hebben we Fish and chips gegeten.
Vrijdag 18 oktober
De terugreis liep voorspoedig totdat we bij de tunnel aankwamen. Er bleek een auto-ongeluk te zijn gebeurd in de tunnel. Dit leverde een vertraging op van 2 uur. Daardoor kwamen we in België in de spits terecht. Om Antwerpen te mijden namen we de tunnel bij Terneuzen. Bij de McDonald’s langs de snelweg bij Goes hebben we gegeten. Daarna verder gereden naar Katwijk. Het was gelukkig goed weer. De spullen uitgeladen. Elise hoefde niet lang te wachten om door de nachtdienst naar bed gebracht te worden. We kijken terug op een fijne en gezellige vakantieweek.
Na Elise te hebben opgehaald vertrok ik uit Katwijk met mijn vrouw Diny en Barbara, die de zorg voor Elise op zich neemt. Voor de tweede keer vertrokken we naar het Engelse Ropley, waar Stichting DOVIE een vakantiehuis aanbiedt via Flat Spaces. De reis verliep voorspoedig. We hadden geen files en konden een half uur eerder op te trein door de kanaaltunnel dan was gepland. Ook in Engeland ging het prima, we kenden de weg immers. Om 17:15 kwamen we aan. Glynis Watts verwelkomde ons en hielp met uitpakken. Diny had lasagne gemaakt waar we van smulden.
Zaterdag 12 oktober 2024
Na allemaal heerlijk te hebben geslapen, genoten we van een stevig broodontbijt. Vandaag stond een bezoek aan Stonehenge gepland. Een indrukwekkend gezicht, die grote stenen. We werden goed geholpen aan de kassa we mochten zelfs als 3 begeleiders gratis mee met Elise. We werden ook goed geholpen door het personeel van de bus om in alle rust de rolstoel op z’n plek te krijgen. Fijn dat iedereen zo aardig was en met ons meedacht.
Op de terugweg zijn we nog bij het Winnall Moors natuurreservaat geweest in Winchester, een aanrader. Je kunt in dit natuurgebied overal goed rijden met de rolstoel. Er zijn speciale houten vlonders aangebracht boven de plekken waar de grond drassig is. Daarna hebben we heerlijk gegeten bij de Taste of Gurkhas, een Nepalees restaurant op maar een paar honderd meter lopen vanaf het reservaat.
Zondag 13 oktober 2024
We wilden het vandaag rustig aan doen en alleen naar Arundel Castle gaan. De reis ernaartoe bleek omslachtiger dan gedacht. De navigatie wees ons via allerlei kleine bosachtige en heuvelachtige wegen en dorpjes die allemaal prachtig waren, maar vermoeiend om te doen met de rolstoelbus. De wegen waren erg slecht. In plaats van 1 uur deden we er 2 uur over. Bij het kasteel aangekomen was Elise bekaf. Voor het kasteel was een expositie van een kunstenaarsvereniging. We dronken er een kopje koffie, aten een cake en hadden leuke gesprekken met de kunstenaars. We wilden het kasteel niet meer in, maar alleen een rondje door de tuin lopen. De rolstoelbegeleider zou gratis naar binnen mogen, maar omdat we met z’n vieren waren moest dat toch nog 150 pond gaan kosten. We besloten dan maar een groter rondje te lopen. Van buitenaf was het kasteel erg mooi te fotograferen. De leuke wandelroute naar een meertje (Swanbourne Lake) en eromheen was gratis. Dit had de vriendelijke vrouw aan de kassa bij de ingang van het kasteel ons verteld. Terug namen we een minder bergachtige route. Het was een dag met verrassingen die vooral de moeite waard was door de mooie landschappen en de mensen die we tegen kwamen.
Maandag 14 oktober 2024
Vandaag zijn we in de Cotswolds geweest. Een mooi heuvelachtig natuurgebied dat lijkt op de Franse Dordogne. De wegen en de huisjes: een sprookjesachtige aanblik. Vooral het plaatsje Bibury geeft dat mooi weer. Na een wandeling langs de riviertjes en de forellenkwekerij bezochten we de pub ‘The Catharine wheel’ uit 1516. Een gezellige plaats om even op te warmen en te genieten van lokale gerechten. De pub leek aanvankelijk niet toegankelijk te zijn voor de rolstoel, maar via een aantal klapdeuren aan de achterkant kon Elise toch naar binnen. Er zijn nabij de forellenkwekerij 2 parkeerplaatsen die voor rolstoelbussen 4 uur gratis zijn. Je kunt via bruggetjes en kleine paadjes omlopen om bij het meest bekende straatje (Arlington Row) van Bibury te komen. Hoewel op de borden staat dat deze paden rolstoeltoegankelijk zijn, is vooral het pad dat rechtsom loopt dat niet bepaald. Je moet daar over een heel smal bruggetje dat eigenlijk meer een plank is en aan de zijkant niet is afgeschermd. Linksom kun je vanaf de parkeerplaats een flink eind over de stoep langs het water. Dat gaat een stuk beter en is veiliger.
Dinsdag 15 oktober 2024
We besloten een dagje rustig aan te doen en in het huis te blijven. Toch zijn we in de middag even naar Alton geweest vanwege de markt. Je kunt er ook fijn wandelen in het park. Een ontdekking was The Ivy House. Het houdt het midden tussen een restaurant en een pub. Het heeft veel traditionele gerechten voor heel weinig geld. De keuze aan gerechten is enorm en bij elk gerecht is een drankje inbegrepen. In het midden is een rolstoellift waarmee je naar het lagere gedeelte kunt waar de tafeltjes staan. Een aanrader dus en maar 12 km van Ropley.
Woensdag 16 oktober 2024
Met de trein vertrokken we naar London Waterloo station vanaf Alton. De reis duurde een uur en een kwartier. Deze keer besloten we verder te gaan dan vorig jaar. Een taxi bracht ons in 20 minuten naar de Tower of London. Het was even proppen, maar we pasten er alle 4 in, inclusief de rolstoel. De prijs viel mee, 25 pond inclusief de tip. We boften weer met het weer, het was 20 graden en zonnig. De Tower die eigenlijk meer een kasteel is dan een toren is zeker de moeite van het bezoeken waard. Je ziet er veel van de rijke geschiedenis van Engeland. Er is een gids die er boeiend over vertelt. Er is een expositie van de kroonjuwelen. We brachten er 3 uur door. We maakten nog wat foto’s met op de achtergrond de Tower Bridge. Daarna besloten we te voet via Paul’s Cathedral terug te gaan. Dat ging wat minder voorspoedig. Het liep al tegen de spits, het was chaotisch druk in de stad. Bij de kathedraal aangekomen bleek deze al te zijn gesloten. We hadden eigenlijk spijt dat we niet ook een taxi hadden genomen vanaf de Tower. We namen een drankje bij een pub, waar we ook wat wilden eten. Maar het bleek lastig te zijn om iets vegetarisch te bestellen. We liepen weer terug naar Waterloo Station en kwamen kort voor het station cafetaria Nando’s tegen, een keten van Afro-Portugese gerechten. De maaltijden waren er gunstig geprijsd. Je moest wel aan je tafeltje bestellen via een QR code en direct afrekenen via een Credit Card, maar de prijs/kwaliteit verhouding was er goed. Daarna gingen we naar Waterloo station, waar we begeleiding kregen met het in de trein helpen van de rolstoel. Rond 22:00 uur waren we weer terug in Ropley.
Donderdag 17 oktober
We hebben het rustig aan gedaan, wat op het stationnetje rondgekeken, de remise, het veldje waar wat paarden liepen. ’s Avonds hebben we Fish and chips gegeten.
Vrijdag 18 oktober
De terugreis liep voorspoedig totdat we bij de tunnel aankwamen. Er bleek een auto-ongeluk te zijn gebeurd in de tunnel. Dit leverde een vertraging op van 2 uur. Daardoor kwamen we in België in de spits terecht. Om Antwerpen te mijden namen we de tunnel bij Terneuzen. Bij de McDonald’s langs de snelweg bij Goes hebben we gegeten. Daarna verder gereden naar Katwijk. Het was gelukkig goed weer. De spullen uitgeladen. Elise hoefde niet lang te wachten om door de nachtdienst naar bed gebracht te worden. We kijken terug op een fijne en gezellige vakantieweek.
